معجزات و كرامات

مقام امامت نه امري حسي است تا به چشم بينندگان درآيد و نه از امور عادي است كه هر كسي بتواند دارنده آن را بشناسد. بلكه آنچه به طور خلاصه مي‏توان گفت: رابطه‏اي است ميان جهان غيب و عالم شهود. بنابراين بايد در شخص امام قدرت انجام اعمال خارق‏العاده وجود داشته باشد كه علامت ارتباط او با عالم غيب و ملكوت باشد. ما اكنون در بحث دلايل امامت آن حضرت به ذكر معجزاتي چند از ايشان مي‏پردازيم:

دزد پرطمع

روايت شده است كه امام باقر عليه‏السلام فرمود: «پدرم علي بن الحسين عليه‏السلام به سفر حج مي‏رفت. هنگامي كه به صحرايي ميان مكه و مدينه رسيد، ناگهان دزدي آمد و گفت: (از مركب) پايين بيا و تمام مال و ثروتي كه با خودداري به من تسليم كن. پدرم فرمود: آن‏چه دارم با تو تقسيم مي‏كنم و بر تو حلال دارم. امّا او قبول نكرد. امام فرمود: پروردگارت كجاست؟ گفت خوابيده است. در اين حال دو حيوان درنده پيدا شدند. يكي سر او را گرفت و ديگري پايش را. امام فرمود: گمان كردي كه خدايت خوابيده است؟»

نامه به عبدالملك بن مروان

حجاج بن يوسف در نامه‏اي به عبدالملك بن مروان اين گونه نوشت: «اگر مي‏خواهي سلطنت تو ثابت باشد، علي بن الحسين را بكش». عبدالملك در جواب او نوشت: «از ريختن خون بني‏هاشم درگذر؛ زيرا ديديم كه خداوند چگونه به واسطه‏ي خون بني‏هاشم، سلطنت را از آل ابوسفيان گرفت» و آن را به طور پنهاني براي حجاج فرستاد.

حضرت سجاد عليه‏السلام در همان ساعت نامه‏اي به عبدالملك نوشت و مرقوم فرمود: «اطلاع يافتم درباره‏ي حفظ خون بني‏هاشم سفارش نمودي، به اين سبب خداوند ملك تو را ثابت و عمر تو را زياد كرد». سپس نامه را نزد عبدالملك فرستاد. چون نامه‏ي آن حضرت به عبدالملك رسيد و تاريخ نامه را ديد، دريافت كه تاريخ نامه با نامه‏اي كه او به حجاج نوشته بود، يكي است. بنابراين به درستي سخن حضرت سجاد عليه‏السلام يقين كرده و مسرور شد.

شفاي بيمار

«حبّابه والبيه» در حالي كه مي‏گريست، نزد عليّ بن حسين عليه‏السلام آمد. وقتي آن حضرت سبب گريه را از او پرسيد، گفت: «فدايت شوم! اهل كوفه به من مي‏گويند: اگر علي بن حسين چنان كه تو مي‏گويي امام بر حق مي‏بود اين برص صورت تو را از بين مي‏برد». امام عليه‏السلام به او نزديك شد. سپس از خدا برايش چيزي درخواست كرد كه او نفهميد.

به بركت دعاي آن حضرت، خداوند بيماري برص را از چهره‏ي او برطرف ساخت.

منبع: زندگانى امام زين العابدين، حبيب روحانى، ص 66، به نقل از اثناعشرية فى مواعظ العددية، ص 32.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: